Αντιμετώπιση μιας αποτυχίας – THE STUDENT LIFE BLOG

Φωτογραφίες και γραμμένο από την Amy Bridges

Την Τρίτη το πρωί στις 7 το πρωί, αφού η βροχή είχε παγώσει και το χιόνι σκέπασε το έδαφος, έφυγα από το σπίτι μου και ξεκίνησα τη βόλτα μου προς τη στάση του λεωφορείου. Δεν ήξερα ότι θα πέσω και θα χτυπήσω το πεζοδρόμιο τρεις φορές πριν καν φτάσω στη στάση του λεωφορείου μου. Μέσα σε 20 λεπτά είχα χτυπήσει στο έδαφος με πλήρη δύναμη και μέχρι την τελευταία πτώση το σώμα μου σταμάτησε να προσπαθεί να με προστατεύσει.

Το 2007 είχα ένα τροχαίο ατύχημα που κατέστρεψε το αριστερό μου γόνατο και με έβαλε σε αναπηρικό καροτσάκι. Τελικά πήγα με πατερίτσες, και μετά μπαστούνι, μετά πίσω σε αναπηρικό καροτσάκι και πίσω στο μπαστούνι μου. Αυτό συνέβη για μερικά χρόνια, αλλά τελικά έφτασα σε ένα σημείο που δεν χρειαζόμουν πια καμία βοήθεια. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς που δεν θα ονομαστεί, μπόρεσα να κάνω γιόγκα και να σταθώ μόνο στο αριστερό μου πόδι.

Λοιπόν, αυτές οι 3 πτώσεις με έβαλαν πίσω και σήμερα με σταθεροποιεί το KT Tape (ταινία κινησιολογίας) και το έμπιστο όχι και τόσο συμπαθητικό μου μπαστούνι κάθεται δίπλα μου. Είμαι καλυμμένος με μώλωπες, και πρήζομαι, το ένα μου παπούτσι δεν εφαρμόζει σωστά γιατί ο αστράγαλός μου είναι ακόμα πρησμένος, έχω χαλαρή πλάτη και πονάω. Νιώθω ηττημένος.

Μετά από μερικές μέρες, εργάζομαι για να καταπολεμήσω αυτό το συναίσθημα της ήττας παίρνοντας την ίδια στάση που είχα τα τελευταία δύο χρόνια – είναι καλύτερο από το μηδέν. Όταν μετακομίσαμε για πρώτη φορά στο Διαδίκτυο, οι βαθμοί μου χτυπήθηκαν και η ψυχική μου υγεία πλήγωσε. Για να διατηρήσω τη λογική μου, άρχισα να χρησιμοποιώ τη μάντρα του καλύτερου του μηδενός. Έτσι, πήρα μόνο 7 στα 10 αντί για 8 ή 9 που έπαιρνα παλιά… τουλάχιστον είναι ακόμα καλύτερο από το μηδέν. Βοήθησε το άγχος μου και την ψυχική μου υγεία, ενώ αντιμετώπισα τη συνεχή αλλαγή του διαδικτυακού σε καρφιτσωμένο πρόσωπο και τις υβριδικές εκδόσεις στις οποίες έχω προσαρμοστεί σιγά σιγά.

Έτσι, καθώς κοιτάζω το μπαστούνι μου με ήττα… Λέω στον εαυτό μου τουλάχιστον είναι καλύτερο από το μηδέν. Μπορώ ακόμα να περπατήσω, απλά είμαι πιο αργός. Μπορώ ακόμα να κυκλοφορώ χωρίς το μπαστούνι μου, είναι απλώς εδώ προληπτικά και πάλι είμαι πιο αργός… και λιγότερο χαριτωμένος (όχι ότι ήμουν τόσο χαριτωμένος στην αρχή, αλλά hey). Μπορώ ακόμη και να μπαίνω και να βγαίνω από την μπανιέρα μόνος μου. Άρα – είναι καλύτερο από το μηδέν.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να το χρησιμοποιήσετε, αλλά αν ποτέ νιώθετε ότι δεν έχετε κάνει αρκετά ή έχετε μια στιγμή ήττας ή μια αποτυχία, μη διστάσετε να το χρησιμοποιήσετε – είναι καλύτερο από το μηδέν.